Aidiyetlik insanin temel özelliklerinden biridir. Herkeste bir yerlere ait olma, diger insanlarla bir takim degerleri paylasma dürtüsü vardir. Insanlar kendilerine benzeyen, paralel düsüncelere/görüslere sahip olan veya ortak geçmise sahip olduklari diger insan öbekleriyle bir araya gelmis ve "biz"lik duygusunu yasatmislardir. Kimisi "Biz TED Kolejliyiz" diyerek pilav günlerinde bir araya gelir, birbirine destek olur; kimisi ülkesinden uzakta yasiyordur, "Biz Türküz/Fransiziz/Ingiliziz" diyerek dertlere, sikintilara birlikte gögüs gerer; kimisi de bizler gibi bir takima, bir sehre sevdalanmis, onun pesinden deli gibi kosar ve kendisi gibi ayni duygulari paylasan diger insanlarla bir bütün olarak takiminin menfaatleri ugruna emek sarf eder.
Tribün gruplari bu aidiyetligin, birlikteligin reele yansimasidir. Orada, o tribünde yüzlerce kisi tek bir amaç için bir aradadir ve 90 dakika boyunca omuz omuza takimlarinin galibiyeti için girtlak patlatirlar.Yetmez, saatlerce yol tepip deplasmana giderler. Yetmez, pankart yazarlar. Yetmez, sabahlara kadar internette takimlarinin selameti için tartisirlar. Bunlar bütün tribünlerin ortak özellikleridir ve tüm taraftarlar "kendilerinin en büyük" olduklari konusunda israrcidirlar. Herkes kendince haklidir çünkü bu tamamen duygu isidir ve kupalar, sasaali futbolcular vs. bu noktada belirleyici degildirler.
Futbol ve taraftarlik biraz da böyle bir seydir. Sen en büyüksündür ve bu mantiksal hiçbir izahla degistirilemez. Asagi yukari herkeste benzer dönemlerde, ortaokul-lise yillarinda ortaya çikmistir bu duygu ve istek. Çogumuza okul bahçesinde boynumuzda kirmizi-beyaz atkilarla, tribünden arkadaslarla makara yapmak, tezahürat etmek okul kantininde sevgiliyle vakit geçirmekten daha cazip gelmistir. Beraber dolasiriz, beraber muhabbet ederiz, birbirimize yardimci oluruz, çünkü biz birlikteyizdir, bir grup olmusuzdur, hepimiz ANTALYASPORLUYUZ'dur.
Bu noktada tribün ortak paydasinda bir araya gelen insanlarin, sadece maç zamani bulusup, 90 dakikalik beraberlikten sonra birbirlerini gelecek maça kadar unutmalari, mensubu olduklari tribün grubu için pek iyi sonuçlar dogurmaz. Grup üyeleri takimlarini ne kadar seviyorlarsa, ANTALYASPOR ugruna ne kadar çaba sarf ediyorlarsa; ayni çaba, özveri ve sevgiyi grup arkadaslari için de göstermeli, gündelik yasamda da birbirlerinin yegane destekçileri olmalidirlar. Aksi halde bahsi geçen grup örgütsüz, organize olamayan, içinde sürekli sorunlar çikan sakat bir olusum haline gelir ve bu birebir bütün icraatlarina yansir.
Deplasmanda yanindaki adama sahip çikan, maddi/manevi destekten kaçinmayan, yeri geldimi bir tas çorbayi paylasan insanlar olmayacaksa, o tribün grubu olmasin daha iyi. Grup üyeleri günlük yasamda birbirlerinin destekçisi olursa, dügünlerinde, cenazelerinde, hastaliklarinda boynunda atkisiyla kendisini ziyarete gelmis insanlari görürse o grubu kimse yikamaz ve tribünden alinacak keyif kat be kat artar.
Bir tribün grubunun mutlaka sahip olmasi gereken özelliklerdir bunlar; her seyden önce dost olmak ve birlikte olmak.
...
Üzerinde kirmizi-beyaz formasi olan biri, sizin için herhangi bir insandan farkliysa, ne mutlu size...
Yenikapili Özgür
19.05.2006
